Andy Barclay jest już nastolatkiem. Zostaje wysłany do szkoły wojskowej. Tymczasem koncern produkujący zabawki dla dzieci postanawia znów wprowadzić na rynek mówiące lalki. W ten sposób morderca Charles Lee Ray odżywa pod postacią laleczki Chucky. Postanawia udać się do szkoły Andy'ego i znaleźć dla siebie nowe ciało...
Andy Barclay jest już nastolatkiem. Zostaje wysłany do szkoły wojskowej. Tymczasem koncern produkujący zabawki dla dzieci postanawia znów wprowadzić na rynek mówiące lalki. W ten sposób morderca Charles Lee Ray odżywa pod postacią laleczki Chucky. Postanawia udać się do szkoły Andy'ego i znaleźć dla siebie nowe ciało... Anonimowy
Film został nakręcony w okresie od 4 lutego do 24 kwietnia 1991 roku. zobacz więcej
dwie poprzednie części lepsze ale jak się widziało to i można obejrzeć 3
Ta strona powstała dzięki ludziom takim jak Ty. Każdy zarejestrowany użytkownik ma możliwość uzupełniania informacji
o filmie.
Poniżej przedstawiamy listę autorów dla tego filmu:
Pozostałe
Proszę czekać…
Trzyma klimat dwóch poprzednich części. Bardzo mi się podobały wulgarne odzywki tytułowej postaci, a zarazem piękny koniec, na który zabawka niewątpliwie sobie zasłużyła. Fajne też jest to, że tym razem historię przeniesiono do wojska, gdzie Andy wciąż tłumaczy swoim przyjaciołom, że mierzy się z demonem, jakim jest niewątpliwie laleczka Chucky. Justin Whalin zagrał Andy’ego Barclaya dobrze, jak na praktycznie wcale nieznanego aktora. Całkiem udany był tekst "Don’t f**k with Chuck!" – nie jest on według mnie śmieszny, ale i tak to jest kwestia zapadająca w pamięć. Niektórzy ludzie odbierają tego typu filmy zbyt osobiście, skoro myślą, że zabawki mogą ludziom przeszkadzać w różnych codziennych czynnościach. Bo w "Toy Story" zabawki ożywały, gdy nie było wokół wcale ludzi na horyzoncie. 7/10